Gepubliceerd op 24/05/2017
Tags: Bank
Onder invloed van de internationale en de Europese ontwikkelingen inzake de afbouw en de opheffing van het fiscaal bankgeheim kan België niet langer achter op blijven. Reeds werden diverse initiatieven genomen om de informatie-uitwisseling in België te vergemakkelijken. Te denken hierbij valt aan de meldingsplicht inzake buitenlandse bankrekeningen, de meldingsplicht bij het Centraal Aanspreekpunt, de meldingsplicht inzake het bestaan van individuele levensverzekeringen (takken 21, 22 en 23) bij een in het buitenland gevestigde verzekeringsonderneming en de meldingsplicht inzake het bestaan van "juridische constructies". Nu is men aan een opmars bezig om deze informatie-uitwisseling te finetunen. Het Centraal Aanspreekpunt en de Fiscale Superdatabank zullen hierbij een belangrijke rol spelen. Hierop gaan we nader in.
Financiële instellingen kunnen in hun hoedanigheid van derde door de fiscus aangeschreven worden teneinde informatie over hun cliënteel vrij te geven. De fiscus kan dit echter niet zondermeer doen. Zij dient te beschikken over aanwijzingen van belastingontduiking of ernstige tekenen en indiciën.
Vanaf aanslagjaar 2012 bestaat er een meldingsplicht bij het Centraal Aanspreekpunt bij de Nationale Bank van België. Vanaf 1 januari 2015 zal dit Centraal Aanspreekpunt ook effectief zijn. De bedoeling bestaat er in een database met rekeningnummers en contracten aan te houden.
Voortaan zal elke bank-, wissel-, krediet-of spaarinstelling de identiteit van haar cliënteel en de nummers van rekeningen en contracten van haar cliënteel aan het Centraal Aanspreekpunt moeten melden.
Wat betreft buitenlandse bankrekeningen dient de belastingplichtige zelf aan het Centraal Aanspreekpunt het nummer van de betreffende bankrekening en de naam van de financiële instelling bij wie de bankrekening wordt aangehouden mee te delen.
De contracten, die aan het Centraal Aanspreekpunt moeten gemeld worden, zijn de volgende:
Naast de aanwending van het Centraal Aanspreekpunt als bron voor informatievergaring, heeft de fiscus de bedoeling een tool te creëren waarbij de verschillende administraties wederzijds aan elkaar informatie ter beschikking kunnen stellen en dit met het oogmerk om alle informatie in te winnen waardoor de heffing van alle belastingen kan gewaarborgd worden.
De Fiscale Superdatabank is dan ook niet langer een ver-van-mijn-bed-show. De vraag dient hierbij evenwel gesteld te worden in welke mate er voorzien zal worden in regels inzake privacy bij de uitwisseling van informatie tussen de diverse administraties. Dit is vooralsnog koffiedik kijken...
Caroline Geenen